Queekhoven

Ligging	Net iets ten noorden van Breukelen en ten zuiden van het kasteel Gunterstein op de oostelijke oever van de Vecht.
Ontstaan	Wanneer Queekhoven oorspronkelijk gebouwd is, is niet bekend. In 1672 werd het oudste huis door de Fransen verwoest.
Geschiedenis	Met de verwoesting van het oudste huis in 1672 is waarschijnlijk ook het archief van voor die tijd verloren gegaan, waardoor we niets weten over dit eerste huis en zijn bewoners. De oudste afbeelding van het herbouwde huis dateert van 1719. In dat jaar is het een kostschool voor jongens, waar het waarschijnlijk ook zijn naam aan te danken heeft. De toenmalige eigenaar was Monsieur Pierre Mannouri. Het huis heeft nog steeds dezelfde indeling: op de benedenverdieping een centrale ingang met aan beide zijden twee ramen en op de eerste verdieping vijf ramen. Ook het dak was in de 18e eeuw al een afgeplat tentdak met op elke hoek een schoorsteen. Rond 1730 werd het huis door de toenmalige eigenaar, François Straalman, uitgebreid met een koepelkamer aan de achterkant van het huis en een monumentaal trappenhuis. Bij de verkoop in 1776 door Wilhelmina Alletta Kien van de buitenplaats aan Adelbertus Ahuys luidt de omschrijving: "buytenplaets met heerehuyzinge c.a. en weyland en bosch, tesamen groot: 13 mergen". In 1822 werd het huis gekocht door Gijsbert Christiaan Bosch Reitz, die getrouwd was met Elisabeth Kuvel. Gedurende 4 jaar woonden ze in het huis en in die periode werd hun zoon Guillaume Jacques Abraham geboren (in 1825). In 1826 verhuisden ze naar een grachtenhuis in Amsterdam. In de rechtervoorkamer vinden we schoorsteendecoraties, die overeenkomsten vertonen, met die in het huis Over-Holland en het pand aan de Herengracht 475 in Amsterdam. Het is bekend dat de decoraties uit het laatste huis van de hand van Jan van Logteren zijn, waardoor het vermoeden besttat dat deze dat ook zijn. Het is echter niet bekend of ze origineel zijn aangebracht of later vanuit een ander huis. In het begin van de negentiende eeuw, in elk geval voor 1836, werden er twee bijgebouwen toegevoegd, terwijl omstreeks 1880 het interieur sterk gewijzigd werd. De toenmalige eigenaar, C.W. Matthes (I), die sinds 1860 eigenaar was, liet alleen de koepelkamer ongewijzigd en liet tevens een dakkapel toevoegen. In de tuin staan veel oude bomen. Er staat een paardekastanje, die mogelijk zelfs uit de 17e eeuw stamt. Ook zeldzame boomsoorten komen voor; deze werden voor de Tweede Wereldoorlog geplant in opdracht van C.W. Matthes (II). Zo rond de jaren 60 van de vorige eeuw is het huis in bezig geweest van de Eduard van Beinum Stichting, die er een vermaard muziekcentrum in vestigde, dat geleid werd door de bekende harpiste Phia Berkhout.
Bewoners	ca 1719 Monsieur Pierre Mannouri 1725 François Straalman - 1756 weduwe van Pieter Lups tussen 1756 en 1776 Balthazarina Johanna Pasques de Chavonnes - 1776 Wilhelmina Aletta Kien, weduwe van Jan van Voorst 1776 - 1800 Adelbertus Ahuys (koop f. 45000) 1800 - 1822 Hendrik Muilman (koop) 1822 - 1826 Gijsbert Christiaan Bosch Reitz (koop) 1826 - 1838 Hendrik Jans de Vries (koop) 1838 - 1847 Mr. Jean Brand van Langerak en Cabauw (koop) 1847 - 1849 Bartholomee Hermina Brand 1849 - 1860 Cornelis Maurits van Eelde (koop f. 18500) 1860 - Joan Adam Matthes (koop f. 24000) 1917 - 1938 Cornelis Willem Matthes 1938 Hoogovens NV (koop) KLM NV (koop) Teerunie NV (koop) 1963 - 1983 Eduard van Beinum Stichting 1983 Stichting tot instandhouding van het landgoed Queekhoven De huidige bewoner is R. Visser
Huidige doeleinden	Het huis is bewoond.
Opengesteld	Het huis is niet toegankelijk. Door een hoge coniferenrij is het huis ook slecht zichtbaar vanaf de weg.
Foto's
Bronnen	Tekst: Historische buitenplaatsen in particulier bezit, 1991 P. Terlouw, De Vecht een stroom van verhalen, 1972 Website van Het Rijksarchief van Utrecht E. Munning Schmidt en A.J.A.M. Lisman, met tekeningen van Chr. Schut, Plaatsen aan de Vecht en de Angstel, Historische beschrijvingen en afbeeldingen van kastelen, buitenplaatsen, stads- en dorpsgezichten aan de Vecht van Zuilen tot Muiden, Alphen aan den Rijn, Canaletto, 1985, 262 blz, 2e druk De heer T. Bosch Reitz (Melbourne, Australië) E. Munning Schmidt, De Van Logterens in de Vechtsreek, In: jaarboekje Niftarlake, 2006, blz. 32 Foto 1 en 2: Uit eigen collectie Foto 3 t/m 5: Website van Het Rijksarchief van Utrecht Afb. 1: P. Terlouw, De Vecht een stroom van verhalen, 1972 Afb. 2: P.J. Lutgers, Gezigten aan de rivier de Vecht, 1836/1979