Otterspoor

Ligging Otterspoor heeft gelegen op de oostelijke oever van de Vecht, ten noorden van Maarssen-dorp, Zandpad 28.

Gravure van het huis door A. Rademaker (ca. 1791)

Ontstaan Otterspoor werd gebouwd in 1643 als eenvoudige boerenhofstede.
Geschiedenis Tussen 1654 en 1719 is het huis verbouwd tot een buitenplaats. Een afbeelding hiervan zien we in 'De Zegepralende Vecht' uit 1719. De tuin is dan veranderd in een Franse landschapstuin. In dit boek staat het gedicht "Speelreis langs de Vechtstroom" van Claas Bruin, daarin beschrijft hij Otterspoor op de volgende manier:

Maar hoe verrukt Uw stand mijn zinnen,
O OTTERSPOOR! O Vechtjuweel!
Wie moet Uw schikking niet beminnen?
Indien ik hier van ieder deel
Een schets wou toonen, 'k zou verdwaalen
In zulk een doolhof van vermaak:
Hier kan Uw Heer zijn hert ophaalen
Gewis, hij zou deez' zuiv're smaak
Van wellust, daar 't al voor moet wijken,
Niet wisselen voor Koninkrijken.

In de 2e helft van de 19e eeuw treedt het verval in: In 1860 koopt de eigenaar van het ernaast gelegen Gansenhoef, Edward Huydecoper van Nigtevecht, grote delen van de tuin en ongeveer 10 jaar later wordt Otterspoor afgebroken. Op dezelfde plek wordt een nieuw landhuis gebouwd.

Alleen het toegangshek, met daarop de naam Otterspoor en twee zandstenen vazen, is bewaard gebleven. Dit hek is in barokstijl gebouwd tussen 1720 en 1730 door Ignatius van Logteren. In deze vazen zijn aan weerszijden fraaie maskers gebeiteld. Voor- en achterkant vertonen cartouches, waarop men vanaf de weg door het hek gaande links een buste van Hercules ziet en rechts een van een vrouw met loshangend gewaad. Het doet nu dienst als toegangshek voor het ernaast gelezen huis op Zandpad nr. 27: het computerbedrijf Paralax.

Zijn naam heeft het te danken aan de moerasplant Galigaan (Cladium Mariscus), die in de volksmond Otterspoor genoemd wordt. Deze plant zal hier vroeger veel voorgekomen zijn en in de 15e eeuw bevond zich bij Nieuwersluis de Otterspoorsluis.
Bewoners 1860 Edward Huydecoper van Nigtevecht
Huidige doeleinden Op de plaats van het vroegere buiten staat nu een eenvoudig landhuis. Het toegangshek doet dienst als toegangshek voor het ernaast gelegen landhuis, Zandpad 27. De naam is ook nog terug te vinden in de kinderboerderij met dezelfde naam op de Spechtenkamp in Maarssenbroek.
Opengesteld Het toegangshek is goed zichtbaar vanaf het Zandpad langs de Vecht. Het huidige huis is niet toegankelijk.
Foto's Tekening door D. Stoopendaal (in
Bronnen Tekst: Historisch Kring van Maarssen
E. Munning Schmidt en A.J.A.M. Lisman, met tekeningen van Chr. Schut, Plaatsen aan de Vecht en de Angstel, Historische beschrijvingen en afbeeldingen van kastelen, buitenplaatsen, stads- en dorpsgezichten aan de Vecht van Zuilen tot Muiden, Alphen aan den Rijn, Canaletto, 1985, 262 blz, 2e druk
E. Munning Schmidt, De Van Logterens in de Vechtsreek, In: jaarboekje van het Oudheidkundig Gennotschap Niftarlake, 2006, blz 25
Afb. 1: Abraham Rademaker, De Vechtstroom van Utrecht tot Muiden, verheerlijkt door Honderd Gezichten, 1791
Afb. 2: Dr. R. van Lutterveld, De buitenplaatsen aan de Vecht, Lochem, 1948