Molenbosch

Ligging De buitenplaats Molenbosch staat in de gemeente Zeist, Driebergseweg nr. 7.

Steendruk van het huis door P.J. Lutgers

Ontstaan Het huis werd in 1849 gebouwd.
Geschiedenis De buitenplaats Molenbosch dankt zijn naam aan een stellingmolen, die langs de Driebergseweg stond en in 1856 werd afgebroken. In 1835 koopt de Amsterdamse bankier Johannes Bernardus Stoop voor achtduizend gulden een stuk grond van douairière Henriëtte van Oosthuyse, de enige dochter van Petrus Judocus van Oosthuyse, die eigenaar was van Sparrendaal. Het perceel stond toen al bekend onder de naam ‘Het Molenbosch’.
Twee jaar (?) later wordt door hem opdracht gegeven aan architect J.D. Zocher jr. een buitenplaats te ontwerpen. Die heeft er blijkbaar ruim de tijd voor genomen, want pas in 1849 wordt de eerste steen gelegd. Dat gebeurt door zijn kleinkinderen Willem Hendrik en Wilhelmina Cornelia de Beaufort, kinderen van Anna Aleida Stoop en Arnoud Jan de Beaufort van Den Treek te Leusden. Het wordt een huis in neoclassicistische stijl. De tuin wordt in landschapsstijl aangelegd, ook naar een ontwerp van Zocher.

Stoop gebruikt de buitenplaats een aantal jaren als zomerhuis. Daarna wordt het bewoond door zijn enige dochter, de bovengenoemde Anna Aleida de Beaufort-Stoop. In de jaren dertig, veertig en vijftig van de 20e eeuw wordt het huis bewoond door Anna Wilhelmina Margaretha de Beaufort, de ongetrouwde dochter van Joachim Ferdinand de Beaufort en Maria Ernestine Louise Huydecoper.
Tegenwoordig wordt het huis bewoond door Digna Wilhelmina Ernestine de Beaufort met haar man Jacob Gerard van Wageningen (uit de familie die ook Dekema State te Jelsum in eigendom had) en haar broer Joachim Ferdinand de Beaufort.
In 1989 bouwde Joachim Ferdinand de Beaufort naast het huis eigenhandig en met hulp van familieleden een houten kapelletje. Als emeritus diaken van de Oudkatholieke kerk houdt hij hier dagelijks het getijdengebed, waarbij iedereen welkom is. Hij heeft het gebouwtje zelf ontworpen en de inrichting verzorgd. In de dakrand heeft hij de geloofsbelijdenis geschreven. In de kapel zijn de mysteriën op glas weergegeven, mooi geschilderd door Digna van Wageningen. Ferdinand heeft zelf de teksten erbij gemaakt, in het Hebreeuws, zodat aan de binnenkant de volgorde dezelfde is als de mysteriën aan de buitenkant van de kapel.

Het grote blokvormige herenhuis, dat Stoop tegen een kunstmatige heuvel liet bouwen, valt al meteen op door de terugliggende ingangspartij met drie dubbele tuindeuren, waarvoor twee gegroefde dorische zuilen staan. De hoogtewerking van het huis wordt versterkt door de rondom het gehele pand aangebrachte natuurstenen pilasters. In zowel de voor-, rechter- en linkerzijgevel bevinden zich vijf openslaande tuindeuren met boven elke deur een zes-ruits venster op de bovenverdieping. Het huis is afgedekt met een afgeplat schilddak.
Zoals bij de meeste buitenhuizen het geval was, had ook Molenbosch een ijskelder in de tuin, maar deze werd omstreeks 1915 vervangen door een rechthoekig gebouwtje met zadeldak. In de Tweede Wereldoorlog werd dit gebouwtje getroffen door een bom, maar een grote omwalde kuil geeft nog steeds de plaats aan waar de ijskelder gestaan heeft.
Verder komen we op het landgoed nog een koetshuis en een tuinmanswoning tegen.
Het huis is altijd in particulier bezit gebleven van de families Stoop en De Beaufort en wordt nu bewoond door de familie Van Wageningen-de Beaufort.
Bewoners - 1835 douairière Henriëtte van Oosthuyse
1835/1849 J.B. Stoop
Anna Aleida de Beaufort-Stoop
rond 1935 Anna Wilhelmina Margaretha de Beaufort
familie Van Wageningen-de Beaufort
Huidige doeleinden Het huis is bewoond.
Opengesteld Het huis en dee directe omgeving daarvan zijn niet toegankelijk, maar het omringende parkbos mag echter vrij toegankelijk.
Foto's
Bronnen Tekst: Kastelen en buitenplaatsen op en om de Utrechtse heuvelrug, 1996
Afb. 1: Website van Stichting De Driewerf